PAGSAULOG SA PAGLINIS SA PANUMDOMAN UG PAGTUGYAN SA SIMBAHAN SA IKATULO NGA MILENYO NGADTO KANG MARIA

Elements of the celebration

1. The presence of the Crucifix

The presence of the Crucifix near the Sanctuary (the Processional Cross with Corpus will do) is meant to emphasize that the confession of sins and the begging of pardon are addressed to God, who alone can forgive sins.

2. The initial "statio"

At the beginning of the celebration there is a "statio" before the statue of the Pietà at Pilgrimage Site (in the Cathedral): the Church, like Mary, wishes to embrace the crucified Savior, to take responsibility for the past of her children and to implore the Father's forgiveness

At the same time the Church entrusts to Mary's protection her continuing journey in the New Millennium.

In other Churches the initial "statio" may be made at any statue of the Virgin near the entrance of the Church.

3. The Litany of the Saints

The "statio" is followed by a penitential procession towards the altar, The Jubilee Cross is accompanied by seven candles or lamps (unlit) and the Gospel Book, and the litany is sung.  The image of the Birhen sa Cotta is carried by some ministers.

The Saints of the Communio Sanctorum intercede for their sinful brothers and sisters still on their pilgrim way towards the heavenly Jerusalem.

4. The confession of sins and the request for pardon

Following the homily and before the profession of faith comes the Prayer of the Faithful, in which the Celebrant makes the act of confession of sins and the request for pardon.

The prayer opens with an introduction followed by an invitatory and a prayer preceded by a brief moment of silence and the chanting of a triple, if possible, "Ginuo Kaloy-i Kami".

The invitatory is recited by representatives of the people, while the Celebrant recites the prayer.

During the chanting of the "Ginuo Kaloy-i Kami" the candles or lamps in front of the Crucifix are lit.

After the concluding prayer the Celebrant embraces and kisses the Crucifix as a sign of veneration and the imploring of pardon.

5. Commitment for a conversion of life and Entrustment of the Millennium to Mary's Protection.

At the end of the celebration, following the solemn blessing, the Celebrant asks that the purification of memory and the request for forgiveness be translated into a commitment of renewed fidelity to the Gospel on the part of the Local Church and of each of her members.

The Act of Entrustment is then recited by all.

The Celebration ends with the mass singing of the Jubilee Hymn.

HAN-AY SA PAGSAULOG SA PAGLINIS SA PANUMDOMAN UG PAGTUGYAN SA SIMBAHAN SA IKATULO NGA MILENYO NGADTO KANG MARIA

Sa may pultahan andamon ang Krus sa Jubileo nga yayongan og mga tawo, pito ka mga kandela nga bibtibiton og mga tawo, ang Basahon sa Ebanghelyo nga dad-on sa usa ka ministro, ug ang Andas sa Mahal nga Birhen nga yayongan usab og mga tawo.

Magtigom ang mga ministro alirong sa usa ka estatua sa Mahal nga Birhen diin himuon sa Nag-unang Alagad (Pari o Obispo) ang rituwal nga pagsugod ug paghimamat.

Human niini mupadayon pagsulti ang selebrante:

Mga igsuon, ang Simbahan dili makalabang sa tikanganan sa bag-ong milenyo sa walay pagdasig sa iyang mga anak paglinis sa ilang kaugalingon pinaagi sa pagbasol sa nangaging kasaypanan ug kahigayonan sa pagkadilimasinundanon, sa dili pagkamatinud-anon ug sa pagkahinay mulihok (TMA, 33).

Ug mao nga sa atong kasaulogan karon mangayo kita og pasaylo gkan sa Dios sa mga sala nga nahimo sa mga kristiyanos sa pagpanglabaysa mga gatosan nga katuigan.

Kini nagbukas usab alang kanato og bag-ong pagtahan atubangan sa Dios ug atubangan sa katawhan sa atong pagpadayon sa atong pagpanaw sa pag-usab sa atong mga binuhatan ug sa atong mga panglantaw.

Niining unang tuig sa bag-o nga milenyo, sa tibuok natong kusog, galamhan, kasingkasing ug kabubut-on, uban sa panalangin sa Dios ug sa pangaliyupo sa atong Inahan, ang Birhen Maria, mutahan kita pag-usab pagpuyo ug pagkinabuhi sa atong pagtuo.

Kining pagtahan atong itugyan ngadto sa Putli nga Kasingkasing ni Maria

Ug busa magsugod na usab kita pag-usab sa atong panaw sa ngalan sa Ginuo. Amen.

Dinhi awiton ang Litaniya sa mga Santos ug mupaingon sa Santuaryo ang tanan.  Mag-una ang mga siriales.  Musunod ang magdala sa Krus sa Jubileo, ang magdala sa Basahon sa Ebanghelyo, ug ang magyayong sa Andas sa Mahal nga Birhen, ug ang mga nagbitbit sa pito ka mga kandela (wala pa madagkoti) nga ipahamutang nila duol sa Krusipiho.

Musunod ang ubang mga Kolitos ug mga ministro.

Sa kataposan ang Celebrante nga, human mapahamutang ang tanan, muinsenso sa altar sumala sa naandan.

Pagkahuman, awiton ang "Himaya sa Dios didto sa langit" ug ang mga pag-ampo ug mga pagabasahon sumala sa naandan.

Human sa Ebanghelyo basahon o ipabasa kining musunod .

"Nagtindog ako sa pultahan ug nagtuktok" (Gipadayag 3,20)

Binati namo nga kaigsuonan,

Ang kinabuhi nga kristohanon panaw isip Simbahan.

Sa dili pa kita mupadayon sa atong panaw niining Ikatulo nga Milenyo, maghimo usa kita'g usa ka butang.

Mulingi kita.

Sa atong pagbaktas sa dalan taliwala sa mga kahingawaan sa Kasaysayan sa Tawo, mitumaw usahay ang mga paagi nga wala mahitukma sa Ebanghelyo.

Ug busa sa atong pagsugod og lain nga Milenyo, kinahanglan nga maghimo kita'g pag-usisa sa tanlag: hain na man kita dad-a ni Cristo, diin mang dapita misimang kita sa atong kadugtongan sa katawhan.

Ang Simbahan mag-usisa sa mga ngitngit nga dapit sa iyang kasaysayan ug maghukom niini pinasikad sa Ebanghelyo.

Ang Simbahan labaw unta nga makaamgo unta nga ang mga faithful namatud-an nga mga unfaithful sa paglabay sa mga gatosan ka katuigan ug nakasala batok kang Cristo ug sa Ebanghelyo.

Ang Simbahan mag-ila unta ug nagasugid sa mga kakulangon sa iyang kasakopan, ug mag-amgo nga ang ilang mga sala ingon sa daghang mga pagbudhi ug pagbabag sa mga mamahimo untang makab-ot sa laraw sa Manunubos.

Dili siya makatikang sa labanganan sa bag-o nga Milenyo sa walay pagdasig sa iyang mga anak sa paglinis sa ilang kaugalingon, pinaagi sa pagbasol, gikan sa nangagi nga mga kasaypanan, pagkadili matinud-anon ug pagkamasimangon.

Ang pag-angkon sa pagkahuyang sa nangaging panahon usa ka buhat sa pagkamatinud-anon ug pagkamakusganon nga magtabang kanato pagpahimsog sa atong pagtuo, ug mag-andam kanato pag-atubang sa mga hagit niini (TMA, 33).

Bisan og personal wala silay mga tulubagon, wala kini magpasabot nga ang ilang binuhatan nga dili nato matugotan karon, dili sayop sa ilang panahon.

Ug ang pag-amgo sa kahimtang sa ilang panahon nga nagluwas kanila sa ilang tulubagon wala magpasabot nga ang Simbahan dili magbasol niini.  Kinahanglan nga pasayluon kita labaw pa sa magpasaylo kita.

Sa atong pagtahan pag-usab pagkinabuhi sa Ebanghelyo sa sunod nga Usa Ka Libo ka Katuigan, mangayo kita'g pasaylo sa Dios sa mga panahon nga misimang kita sa Ebanghelyo.

Ug busa, ang Simbahan nagabati "sa katungdanan sa pagpadayag og tumang pagbasol sa kakahuyangan sa daghan niyang mga anak nga nagbuling sa iyang nawong, nga nagbabag kaniya paghulagway sa hingpit sa iyang gilansang sa Krus nga Ginuo, mahigugmaon ug malumo" (TMA 35).

Ug mao nga karong adlawa, kami, ang inyong mga magbalantay, nagsangpit kang Maria, Tigpanalipod sa mga Makasasala, pagtabang kanamo pagpangyo og pasaylo.

Sa kabahin natong tanan, nangayo kami og pasaylo nga ato lamang gipasagdan, gitugotan, ug niapil pa gani kita sa mga buhat sa karon ginganlan na sa atong katilingban oggraft and corruption, nga mao ang tinobdan sa tanan natong mga kagul-anan.

Sa kabahin namo, ang inyong mga Magbalantay, mibati kami nga kami mismo mangayo og pasaylo sa Dios ug sa katawhan nga among nasamdan.

Sa among paghimo niini among gihandom ang gitudlo sa Ginuo (Mateo 5,23-24): "inigdala na nimo sa imong halad sa Dios ngadto sa halaran ug didto mahinumdoman mo nga nasilo kanimo ang imong isigkatawo, biyai ang imong halad atubangan sa halaran, ug adtoa dayon ang imong isigkatawo, ug pakig-uli una kaniya."

Kinsa man ang Igsuon nga kinahanglan among pakighiulian ug pangayoan og pasaylo?

• •Ang among mga magtatabang sa among pangalagad, ang among igsuong mga pari ug mga relihiyuso nga may katungod nga among matngonan ug hatagan ug soporta aron malipay sila.
• •Ang mga hiniplig nga katawhan: ang mga walay pangita, ang gagmayg mga suhol, ang mga binatonan, mga angol, mga batang nagtrabaho, mga gagmayng mga kriminal, mga tawo nga nakalimtan sa katilingban, nga nagpaabot gikan kanamo nga among makit-an diha kanila ang nawong ni Cristo.
• •Ang mga lumad nga makadaghan namo wala hisabti o wala panumbalinga, nga wala namo atimana o kang kinsa wala kami makasulti mahitungod sa Dios nga amo man unta kining katungdanan; nga among gipakabaliwala o gani gibiaybiay, nga sa paglabay sa gatosan nga katuigan nahimong mga biktima sa inhustisya sa bag-ong mga nangabot nga sa ilang pagkabuta nakamenos kaayo sa ilang mga paagi ug kultura.
• •Ang among mga igsuon nga mga Muslim, nga bisan og nagsimba kita sa mao ra nga Dios, sa pagkahimo niining kapupud-an nga usa ka nasod nahimong mga tawo nga wala saligi, wala panumbalinga, o wala masabti ug gisalikway, uban kanila buot unta kaming musud-ong sa nawong sa Dios sa Kaluoy.
• •Ang mga walay yuta nga nagpaabot unta gikan kanamo og pagpanguna sa paghimo nga makaambit sila sa yuta nga gitagana kanila sa Magbubuhat.
• •Ang among mga igsuon sa Iglesia Filipinista nga natawo dinha sa mga pakigbisog sa usa ka nasod nga nakiggubat alang sa kaugalingnan.
• •Ang tanan nga mubati nga gilabyan lang sila niining mga grupoha ug nga adunay makaturanganon nga kasilo kanamo isip mga magbalantay sa Simbahan.

Human sa Dios, kaninyong tanan, mga igsuon, amo nga gipadangat kaninyo kining mapaubsanon namong hangyo sa inyong pasaylo.

Sa samang higayon amo usab nga ibungat ang among pagpasaylo niadtong tanan nga nakasamad kanamo.

Ug kadtong mga sakop sa atong pundok nga nasamdan usab ug nasakitan og maayo, amo silang gihangyo sa pagbaton ug kusog sa pagpasaylo niining Tuig sa Dinagkong mga Pagpasaylo.

Sa among paghimo niining hiniusa natong paglinis sa panumdoman, nagadayeg usab kami sa Dios, ang Amahan, tungod sa mga buhat sa atong katigulangan diha sa Pagtuo nga naghimo nga maanyag ang atong Simbahan.

• •Among hisgotan ang mga misyonero nga taliwala sa dagkong kalisdanan mipugas ug mipalambo sa mga mithi ug mga buhat sa pagtuo sa atong katigulangan nga sa Jubileo ato unta nga balikan.
• •Among hisgotan ang mga babaye nga naningkamot nga ang ilang mga anak mutubo dinha nianang maong pagtuo ug ang uban gani kanila nimugna og mga Pundok sa Kamadrehan.
• •Among hisgotan labaw sa tanan ang garbo sa atong Pagtuo: ang mga nanag-antos alang niini, ug ang uban niini gipatay sama nila ni San Lorenzo Ruiz ug Beato Pedro Calungsod.

Karon, tungatunga sa atong pagsaulog sa Dakong Jubileo sa Tuig nga nagsugod sa Bag-ong Milenyo maminaw kita sa Ginuo nga nagdapit (Gipadayag 3,20): "Nagtindog ako ug nagtuktok; kon may makadungog sa akong tingog ug moabli sa pultahan, mosulod ako sa iyang balay ug makigsalo kaniya, ug mokaon ako uban kaniya."

Atong padayunón ang Ginuo.aron ato usab nga masinati ang Dios nga gipaila niya nga atong Abba kon "Tatay". Sa samang higayon madawat nato ang Balaan nga Espiritu nga gipadala ni Jesús aron pagbûbô sa "iyang gugma sulod sa atong mga kasingkasing (Roma 5,5)".

Gitudloan kita og mga paagi sa pagpadayún sa Ginuo.

Usa niini mao ang makanunayon nga pagdangop, pasangpit, ug pagpakig-uban kang Maria.Tahas ni Maria ang pagdalá kanato kang Jesús (Juan 2,5): "Buhata ninyo bisan unsay iyang isugo kaninyo."

Gikinahanglan kaayo ang pagdangop kang Maria kay niining atong panahon karon nagkadinagko ang pag-asdang sa mga kaaway ni Cristo, sa mga kaaway sa Simbahan.

Dili kini nato ikatingala kay daan na kining gitagna. Ang Basahon sa Gipadayag naghisgot og dakong bugno. Tinuod mga simbolo lamang kini, apan masabtan nato nga ang "babaye nga nanganak ug batang lalaki" mao si Maria (Gipadayag 5,5).

Niining dakong espirituhanon nga bugnò magpaapil kita sa pundok ni Maria nga magdala kanato sa Kadaugan.

Sa atong pagpanaw ngadto sa unahan sa ikatulo nga milenyo, sa tibuok natong kusog, kasingkasing ug kabubut-on, motahan kita pag-usab pagbukas sa mga pultahan ug pagpadayún sa atong kapupod-an sa Ginuong Jesús uban sa panabang ug panalipod ni Maria, atong Inahan.

Alang niini ug nunot sa diwa sa Tertio Millenio Adveniente atong han-ayon pag-ayo ang mga himuunon isip Simbahan pinasikad sa Konsilyo Batikano Dos ug sa Ikaduha nga Konsilyo Plenaryo sa Pilipinas.

Aron gayod molambo ang atong Simbahan kinahanglan kini ato nga ibutang sa maayong pagkahan-ay sama sa gihisgotan ni San Pablo (Corinto 12,28): "Diha sa iglesia gipahimutang sa Dios ang tanan sa husto nga dapit."

Ug kining tanan atong itugyan ngadto sa panalipod ni Maria, Inahan sa Dios ug atong Inahan. Ato kining itugyan ngadto sa iyang Mahigumaon ug Putli nga Kasingkasing.

Ug mupadayon kita sa atong panaw nga nakabaton og kusog sa atong pag-ila sa atong pagkasamdan ug sa mga panig-ingnan sa mga maayong tawo nga miuna kanato.

Uban kang Maria nga magtultol kanato, kami, ang inyong mga Magbalantay, nagaampo nga diha ni Cristo ug pinaagi sa Espiritu Santo, kita usab makapauli sa kinaugalingon ug sa hiniusang paagi ngadto sa balay sa Amahan niining Tuig sa Dakong Jubileo, ug makabaton ug kaisog pagtultol kaninyo sa dalan.

Kaninyo mabination,

Inyong Obispo ug Kaparian.

Isunod ang Pag-ampo sa Katilingban diin bungaton ang tinagsa nga pagpangayo og pasaylo.  Kini sa dili pa ang pagbungat sa Pagsugid sa Pagtuo kon Credo.

PAG-AMPO SA KATILINGBAN

Selebrante:

Kaigsuonan, mulingi kita ngadto sa Dios atong Amahan, maluluy-on ug mabination, dugay nga masuko, mahigugmaon ug matinud-anon kaayo, ug pangayuon nato kaniya pagdawat sa pagbasol sa iyang katawhan nga mapaubsanon nga nagsugid sa ilang kasal-anan, ug pagpadangat kanila og kaluoy.

Ang tanan mag-ampo dinha sa kahilom.

I. LINANGKOB NGA PAGSUGID SA KASAL-ANAN

Magbabasa:

Mag-ampo kita nga ang atong pagsugid sa mga sala ug ang atong pagbasol gidasig sa Espirit Santo, nga ang atong pagbasol ginaamgo, lawom, ug nga mapaubsanong nagtan-aw sa kasal-anan nga nangagi dinha sa usa ka matinud-anon nga "paglinis sa panumdoman", mutahan kita sa pagsunod sa dalan sa tinuod nga pagkakabig.

Hilom nga Pag-ampo.

Selebrante:

Ginuong Dios, kining imong nagapanaw nga Simbahan, nga kanunay nimong gibalaan sa dugo sa imong Anak, sa matag kaliwatan adunay mga anak kansang pagkabalaan nagasidlak pag-ayo ug kansang pagsukol nagbatok sa Pagtuo nga among gisugid ug sa Ebanghelyo.

Ikaw nga nagpabilin nga kanunay nga matinud-anon dinha sa among pagkadilimatinud-anon, pasayloa ang among mga sala, ug himoa nga magsaksi kami og tinuod kanimo atubangan sa tanang katawhan.

Kini among gipangayo pinaagi ni Cristo among Ginuo.

R. Amen.

Mag-aawit: Ginuo, maluoy ka; Ginuo, maluoy ka; Ginuo, maluoy ka.

Katawhan:

Ginuo, maluoy ka; Ginuo, maluoy ka; Ginuo, maluoy ka.

Usa ka kandela o suga atubangan sa Krusipiho dagkotan.

II. PAGSUGID SA MGA SALA NGA NAHIMO SA PAGPAHIGAYON SA KAMATUORAN

Magbabasa:

Mag-ampo kita nga ang matag usa kanato, nga nagtan-aw sa Ginuong Jesus, malumo ug mapaubsanon og kasingkasing, muangkon nga bisan ang mga Nanag-alagad sa Simbahan, sa ngalan sa pagtuo ug maayong pamuhatbuhat, usahay migamit og mga paagi nga supak sa Ebanghelyo diha sa solemne nila nga pagpanalipod sa kamatuoran.

Hilom nga Pag-ampo.

Selebrante:

Ginuong Dios sa tanang katawhan, sa pipila ka yugto sa kasaysayan, ang mga kristiyanos usahay misangpot sa walay pagpatugot sa binuhatan sa uban ug wala magmatinud-anon sa sugo sa gugma ug sa ingon mipahugaw sa nawong sa Simbahan, ang imong Esposa.

Kaluy-i ang imong makasasala nga mga anak ug dawata ang among among pagsaad pagpangita ug pagpalambo sa kamatuoran diha sa kalumo sa gugma uban sa hugot nga kaamgohan nga ang kamatuoran muhari lamang pinaagi sa kusog sa mismong kamatuoran.

Kini among gipangayo pinaagi ni Cristo among Ginuo.

R. Amen.

Mag-aawit: Ginuo, maluoy ka; Ginuo, maluoy ka; Ginuo, maluoy ka.

Katawhan:

Ginuo, maluoy ka; Ginuo, maluoy ka; Ginuo, maluoy ka.

Usa ka kandela o suga atubangan sa Krusipiho dagkotan.

III. PAGSUGID SA KASAL-ANAN NGA NAKASAMAD SA KAHIUSAHAN SA LAWAS NI CRISTO

Magbabasa:

Mag-ampo kita nga ang atong pag-angkon sa mga sala nga nakagisi sa kahiusahan sa Lawas ni Cristo ug nakasamad sa inigsuon nga panaghigugmaay makapasayon sa dalan sa panaghiuli ug sa panag-ambitay sa mga kristiyanos.

Hilom nga Pag-ampo.

Selebrante:

Maluluy-on nga Dios, sa gabii sa wala pa siya magpasakit, ang imong Anak miampo alang sa kahiusahan niadtong mutuo kaniya; apan sa wala pagtuman sa iyang kabubut-on, ang mga matuuhon nagbatokay, nagkabulag ug nagsalikwayay nagkaawayay batok sa usa'g usa.

Nag-ampo kami'g tinuod ug nangaliyupo sa imong pasaylo ug nangayo sa gasa sa mabasulon nga kasingkasing, aron, isip mga kristiyanos, nga nagkahiuli kanimo ug sa usa'g usa, makasinati kami pag-usab, diha sa usa ka lawas ug usa ka espiritu, sa kalipay sa hingpit nga kahiusahan.

Kini among gipangayo pinaagi ni Cristo among Ginuo.

R. Amen.

Mag-aawit: Ginuo, maluoy ka; Ginuo, maluoy ka; Ginuo, maluoy ka.

Katawhan:

Ginuo, maluoy ka; Ginuo, maluoy ka; Ginuo, maluoy ka.

Usa ka kandela o suga atubangan sa Krusipiho dagkotan.

IV. PAGSUGID SA MGA SALA BATOK SA KATAWHAN SA ISRAEL

Magbabasa:

Mag-ampo kita nga sa paghandom sa mga kasakit nga giantos sa katawhan sa Israel dinha sa kasaysayan, ang mga kristiyanos muangkon sa mga sala nga nahimo sa dili diyutay sa ilang gidaghanon batok sa katawhan sa Kasabotan ug sa mga panalangin, ug niining paagiha maglinis sa ilang kasingkasing.

Hilom nga Pag-ampo.

Selebrante:

Dios sa among katigulangan, imong gipili si Abraham ug ang iyang kaliwatan pagdala sa imong ngalan ngadto sa Kanasoran: nahasubô kami pag-ayo sa binuhatan niadtong nakapaantos niining imong mga anak sa paghikyad sa kasaysayan, ug diha sa among pagpangayo sa imong pasaylo buot kami mutahan sa among kaugalingon sa matuod nga panag-inigsuonay sa Katawhan sa Kasabotan.

Kini among gipangayo pinaagi ni Cristo, among Ginuo.

R. Amen.

Mag-aawit: Ginuo, maluoy ka; Ginuo, maluoy ka; Ginuo, maluoy ka.

Katawhan:

Ginuo, maluoy ka; Ginuo, maluoy ka; Ginuo, maluoy ka.

Usa ka kandela o suga atubangan sa Krusipiho dagkotan.

V. PAGSUGID SA MGA SALA NGA NAHIMO BATOK SA GUGMA, KALINAW, MGA KATUNGOD SA KATAWHAN, UG PAGTAHOD SA MGA KULTURA UG MGA RELIHIYON

Magbabasa:

Mag-ampo kita nga diha sa pagtan-aw kang Jesus, atong Ginuo ug atong Kalinaw, ang mga kristiyanos magbasol sa mga pulong ug panglantaw nga gipahigayon sa pagpataas, pagdumot, pagpangandoy sa pagharihari sa uban, pagbatok sa kasakopan sa uban nga mga relihiyon ug sa kinakahuyang nga mga pundok sa katilingban, ingon sa mga nanglangyaw ug mga nanimpalad.

Hilom nga Pag-ampo.

Selebrante:

Ginuo sa kalibotan, Amahan sa tanan, pinaagi sa imong Anak nihangyo ka kanamo paghigugma sa among mga kaaway, paghimo og kaayohan ngadto sa mga nagdumot kanamo ug pag-ampo alang niadtong mga naglutos kanamo.

Apan ang mga kristiyanos sa makadaghan milimod sa Ebanghelyo; sinunod ang panglantaw sa gahom, ilang giyatakan ang mga katungod sa mga pundok nga lumadnon ug uban pang katawhan nga susama niini, ug ilang gipakita ang ilang pagsalikway sa mga kultura ug mga tradisyon sa relihiyon: pagmainantuson ug pagmaluluy-on kanamo, ug hatagi kami sa imong pasaylo!

Kini among gipangayo pinaagi ni Cristo, among Ginuo.

R. Amen.

Mag-aawit: Ginuo, maluoy ka; Ginuo, maluoy ka; Ginuo, maluoy ka.

Katawhan:

Ginuo, maluoy ka; Ginuo, maluoy ka; Ginuo, maluoy ka.

Usa ka kandela o suga atubangan sa Krusipiho dagkotan.

VI. PAGSUGID SA MGA SALA BATOK SA KAHALANGDON SA KABABAYEN-AN UG SA KAHIUSAHAN SA KALIWATAN SA TAWO

Magbabasa:

Mag-ampo kita alang sa tanan niadtong nag-antos sa mga pagbatok sa ilang tawhanon nga kahalangdon ug kansang mga katungod giyatakan; mag-ampo kita alang sa kababayen-an, nga masubsob gipaubos ug gipadaplin, atong angkunon ang mga higayon sa mga pagtugot niining matanga sa mga sala nga nahimo usab sa mga kristiyanos.

Hilom nga Pag-ampo.

Selebrante:

Ginuong Dios, among Amahan, imong gimugna ang tawo, lalaki ug babaye, sa imong larawan ug kasamahan ug mibuot ikaw sa kalahian sa katawhan sulod sa kahiusahan sa Banay sa Tawo.  Apan matag karon ug unya, ang pagkamanagsama ra sa imong mga anak wala ilha, ug ang mga kristiyanos nakasala pinaagi sa mga panglantaw sa pagsalikway ug sa pagpagawas, diha sa pagtugot sa mga buhat sa paghiplig tungod sa matang sa panit ug pinulongan sa tawo.

Pasayloa kami ug ipadangat ang grasya sa pag-alim sa mga samad nga anaa pa gihapon dinhi sa imong katilingban tungod sa sala, aron kaming tanan mubati nga imo kaming mga anak.

Kini among gipangayo pinaagi ni Cristo, among Ginuo.

R. Amen.

Mag-aawit: Ginuo, maluoy ka; Ginuo, maluoy ka; Ginuo, maluoy ka.

Katawhan:

Ginuo, maluoy ka; Ginuo, maluoy ka; Ginuo, maluoy ka.

Usa ka kandela o suga atubangan sa Krusipiho dagkotan.

VII. PAGSUGID SA MGA SALA TALI SA MGA BATAKAN NGA KATUNGOD SA TAWO

Magbabasa:

Mag-ampo kita alang sa tanang katawhan sa kalibotan, lalaki ug babaye, ilabi na sa mga bata pa nga mga nangaangin sa mga pag-abuso, alang sa mga kabos, sa mga napahiplig, sa mga gipahimoslan; mag-ampo kita alang niadtong labing dili makapanalipod sa ilang kaugalingon, ang mga wala pa mangatawo nga gipangpatay sa sabakan sa ilang mga inahan, o gigamit alang sa mga pag-eksperimento niadtong mga nag-abuso sa kahimanan sa teknolohiya mahitungod sa kinabuhi ug naghiwi sa mga tumong sa siyensiya.

Hilom nga Pag-ampo.

Selebrante:

Dios, among Amahan, kanunay ikaw naminaw sa singgit sa mga kabos.  Makapila wala makaila ang mga kristiyanos mismo kanimo dinha sa mga gigutom, mga giuhaw, mga walay sapot, mga gilutos, mga gibilanggo, ug dinha sa mga dili makapanalipod sa ilang kaugalingon ilabi na sa unang mga yugto sa kinabuhi.

Tungod niadtong tanan nga nakahimo og mga buhat sa inhustisya pinaagi sa pagsalig sa bahandi ug gahom, ug nagpakita'g pagtamay sa "mga gagmay" nga imong gimahal pag-ayo, nangayo kami og pasaylo: kaloy-i kami ug dawata ang among pagbasol ug paghinulsol.

Kini among gipangayo pinaagi ni Cristo, among Ginuo.

R. Amen.

Mag-aawit: Ginuo, maluoy ka; Ginuo, maluoy ka; Ginuo, maluoy ka.

Katawhan:

Ginuo, maluoy ka; Ginuo, maluoy ka; Ginuo, maluoy ka.

Usa ka kandela o suga atubangan sa Krusipiho dagkotan.

Panapos nga Pag-ampo

Selebrante:

Labing maluluy-on nga Amahan, ang imong Anak, si JesuCristo, ang maghuhukom sa mga buhi ug sa mga patay, diha sa pagpaubos sa iyang unang pag-anhi miluwas sa katawhan gikan sa sala ug diha sa iyang mahimayaon nga pagbalik mangayo og husay sa matag sala.

Itugot nga ang among katigulangan, ang among kaigsuonan, mga lalaki ug mga babaye, ug kami, ang imong mga alagad, nga pinaagi sa grasya sa Espiritu Santo, nagabalik nganha kanimo sa tumang pagbasol, mubati sa imong kaluoy ug makadawat sa imong pasaylo.

Kini among gipangayo pinaagi ni Cristo, among Ginuo.

Tanan: Amen.Human sa Panapos nga Pag-ampo, ang Selebrante mugakos ug muhalok sa Krusipiho isip timaan sa pagsimba niini ug pagpangaliyupo sa pasaylo.

Mupadayon ang Misa gikan sa Pagbungat sa Pagsugid sa Pagtuo kon Credo.

Pagkatapos sa kasaulogan, sunod sa solemne nga panalangin, ang selebrante mutahas sa katawhan paghobad sa paglinis sa panumdoman ug pagpangayo og pasaylo ngadto sa pagtahan sa binag-o nga pagkamatinud-anon sa Ebanghelyo sa kabahin sa Lokal nga Simbahan ug sa matag sakop niini, ginamit kining musunod o susama nga mga pulong:

Mga igsuon, tapos na kita makaampo nga linisan ang atong panumdoman sa mga buling sa atong kasal-anan ug sa kasal-anan sa kasakopan sa atong Simbahan nga nagdala sa ngalan nga kristiyanos.

Nangayo kita og pasaylo sa Dios alang sa atong Simbahanong Panimalay kon Diosesis sa mga kasaypanan sa atong katigulangan ug sa atong kaugalingon nga kasal-anan.

Ato kining hubaron diha sa atong binag-o nga pagtahan sa pagkinabuhi sumala sa Ebanghelyo.

Sa atong pagpanaw ngadto sa unahan sa ikatulo milenyo, sa tibuok natong kusog, kasingkasing ug kabubut-on, motahan kita pag-usab pagbukas sa mga pultahan ug pagpadayún sa atong kapupod-an sa Ginuong Jesús uban sa panabang ug panalipod ni Maria, atong Inahan.

Ug kini  atong itugyan ngadto sa panalipod ni Maria, Inahan sa Dios ug atong Inahan.  Ato kining itugyan ngadto sa iyang Mahigumaon ug Putli nga Kasingkasing.

Isunod ang paglitok sa tanan sa Akto sa Pagtugyan:

"O Inahan sa tanang katawhan, ikaw nga nasayud sa among mga kasakit ug mga gilauman, ikaw nga may inahanong pag-alinggat sa tanang panlimbasog tali sa maayo ug sa dautan, tali sa kahayag ug sa kangitngit, nga nagsamok sa among nasud, patalinghugi ang pagtuwaw namo, dinsaig sa Espiritu Santo, nga among gitumong ngadto sa imong Kasingkasing.  

"Diha sa gugma sa inahan ug sa Suluguon sa Ginuo, gaksa ang katawhan niining among kalibotan karon, nga among gitugyan ug gihalad kanimo, kay nabalaka kami sa kasamtangan ug sa walay kataposang pagadangatan sa among nasud ug sa iyang katawhan.

"Tan-awa kami dinhi sa among pagluhod sa imong atubangan, O Inahan ni Cristo, atubangan sa imong Putli Uyamot nga Kasingkasing, buot kami, uban sa tibuok Simbahan, pagdugtong sa among kaugalingon ngadto sa pagtugyan nga tungod sa iyang gugma kanamo gihimo sa imong Anak ngadto sa Amahan sa iyang pag-ingon: 'Ug tungod kanila gitugyan ko ang akong kaugalingon nganha kahimo aron maimo usab sila' (Jn 17,19). 

"Buot kaming mahiusa sa among Manunubos niining maong pagtugyan alang sa kalibotan ug alang sa katawhan, pagtugyan nga, diha sa iyang diosnon nga kasingkasing, adunay gahom pagpadangat og pasaylo ug pagbayad sa among kasal-anan.

"Labaw sa tanang mga binuhat, dayegon ikaw, O Suluguon sa Ginuo, nga sa kinahingpit nga paagi mituo ug misunod sa pagtawag sa Dios!

"Maghimaya ka, ikaw nga tumang nahiusa sa makaluwas nga pagtugyan sa imong Anak!

"Inahan sa Simbahan, lamdagi ang katawhan sa Dios sa mga dalan sa pagtuo, paglaum ug paghigugma!

"Niining among pagtugyan sa among kaugalingon nganha kanimo, O Inahan, amo usab nga gitugyan kini mismong pagtugyan, nga among gipahamutang sa imong inahanon nga kasingkasing.

"O putli uyamot nga Kasingkasing! tabangi kamo pagbuntog sa mga hulga sa dautan, nga sayun na kaayong nakagamot diha sa mga kasingkasing sa katawhan karon, ug kansang dili masukod nga mga sangputanan nakapaunlod sa sa among kalibotan sa among panahon karon ug daw nagbabag sa mga dalan padulong sa among ugma!

"Sa kagutom ug gubat, luwasa kami.

"Sa pagpinatyanay pinaagi sa mga bomba nga nuklear, sa dili masukod nga paglaglag sa kaugalingon dinha sa tanang matang sa gubat, luwasa kami.

"Sa mga sala batok sa kinabuhi sa tawo gikan sa sinugdanan mismo niini, luwasa kami.

"Sa mga pagdumot ug mga pagyatak sa kahalangdon sa mga anak sa Dios, luwasa kami.

"Sa tanang matang sa inhustisya diha sa kinabuhi sa among katilingban, nasudnon ug dinha sa kalibotan, luwasa kami.

"Sa sayon lamang nga pagyatak sa mga sugo sa Dios, luwasa kami.

"Sa mga pagsulay pagsumpo sa mismong kamatuoran sa Dios dinha sa mga kasingkasing sa tawo, luwasa kami.

"Sa pagkahanaw sa pag-alinggat sa maayo ug sa dautan, luwasa kami.

"Sa mga sala batok sa Espiritu Santo, luwasa kami, luwasa kami.

"Dawata, O Inahan ni Cristo, kining pagtuwaw nga gibug-atan sa mga pag-antos sa tanang katawhan ilabi na namong mga pilipino.

"Tabangi kami sa gahom sa Balaan nga Espiritu sa pagbuntog sa tanang sala ug sa "sala sa kalibotan", sa sala dinha sa tanan nga dagway niini.

"Sa makausa pa, ipadayag dinhi sa kasaysayan sa kalibotan ug sa among nasod ang walay kinutoban ug makaluwas nga gahom sa Pagpanubos: ang Gahom sa mululuy-on nga gugma! 

"Nga mahunong na ang daotan!

"Nga mabag-o na ang mga tanlag!

"Nga mapadayag sa imong Putli nga Kasingkasing ang kahayag sa Paglaum alang sa tanan!  Amen.

The Rosary and
The Franciscan Crown

Background

The Lord Himself commanded us to pray unceasingly (Luke 18:1), so right from the beginning various traditions in the Church have gotten started with this command in mind. Early monks threw pebbles in piles as they kept count of repetitive Our Fathers. Later, prayers were counted on knotted cords. And, by the 12th century, beads usually of wood or clay, and sometimes even of precious jewels replaced the knotted cords.

Over the centuries, many approved devotions have developed from these circlets of beads.

The Rosary as we know it today evolved from the custom of monks who, not having learned to read, and therefore having been unable to recite the one hundred and fifty psalms of the Daily Office, recited, in place of the Office, one hundred and fifty Our Fathers each day. In time, many Christian faithful began to recite one hundred and fifty Hail Marys each day as an expression of Marian devotion. By the beginning of the 15th century it was common to recite the Hail Marys in decades (groups of ten) punctuated with fifteen Our Fathers; and by the end of the 15th century an additional custom developed: meditating on the central Gospel Mysteries of the life of Christ and Mary while praying the Hail Marys.

"All generations will call me blessed": . . . The Church rightly honors "the Blessed Virgin with special devotion. From the most ancient times the Blessed Virgin has been honored with the title of 'Mother of God,' to whose protection the faithful fly in all their dangers and needs. . . . This very special devotion . . . differs essentially from the adoration which is given to the incarnate Word and equally to the Father and the Holy Spirit, and greatly fosters this adoration” [Lumen gentium 66]. The liturgical feasts dedicated to the Mother of God and Marian prayer, such as the rosary, an "epitome of the whole Gospel," express this devotion to the Virgin Mary(Catechism of the Catholic Church, 971, emphasis added).

The Franciscan historian Luke Wadding (1588-1657) dates the origin of the Franciscan Crown to the year 1422. He tells the story of a young novice in the Franciscan Order who, previously accustomed to express his devotion to the Blessed Virgin by adorning her statue with a wreath of fresh flowers, was prevented from continuing this practice in the novitiate. In distress, he considered leaving the Order. But the Blessed Virgin appeared to him and instructed him to recite a rosary of seven decades in honour of her seven joys; thus, he might weave a "crown" more pleasing to her than flowers on her statue.

From that time the practice of reciting the "crown of the seven joys" became general in the order. Thus it became known as the Franciscan Crown – or the Seraphic Rosary.

The Seven Joys of Mary

1. The Annunciation

In the sixth month, the angel Gabriel was sent from God to a town of Galilee called Nazareth, to a virgin betrothed to a man named Joseph, of the house of David, and the virgin's name was Mary. And coming to her, he said, "Hail, favored one! The Lord is with you." But she was greatly troubled at what was said and pondered what sort of greeting this might be. Then the angel said to her, "Do not be afraid, Mary, for you have found favor with God. Behold, you will conceive in your womb and bear a son, and you shall name him Jesus. He will be great and will be called Son of the Most High, and the Lord God will give him the throne of David his father, and he will rule over the house of Jacob forever, and of his kingdom there will be no end."

But Mary said to the angel, "How can this be, since I have no relations with a man?" And the angel said to her in reply, "The holy Spirit will come upon you, and the power of the Most High will overshadow you. Therefore the child to be born will be called holy, the Son of God. And behold, Elizabeth, your relative, has also conceived a son in her old age, and this is the sixth month for her who was called barren; for nothing will be impossible for God." Mary said, "Behold, I am the handmaid of the Lord. May it be done to me according to your word." Then the angel departed from her. (Luke 1:26-38)

2. The Visitation

During those days Mary set out and traveled to the hill country in haste to a town of Judah, where she entered the house of Zechariah and greeted Elizabeth. When Elizabeth heard Mary's greeting, the infant leaped in her womb, and Elizabeth, filled with the holy Spirit, cried out in a loud voice and said, "Most blessed are you among women, and blessed is the fruit of your womb. And how does this happen to me, that the mother of my Lord should come to me? For at the moment the sound of your greeting reached my ears, the infant in my womb leaped for joy. Blessed are you who believed that what was spoken to you by the Lord would be fulfilled." ... Mary remained with her about three months and then returned to her home. (Luke 1:39-45, 56)

3. The Nativity

In those days a decree went out from Caesar Augustus that the whole world should be enrolled. This was the first enrollment, when Quirinius was governor of Syria. So all went to be enrolled, each to his own town. And Joseph too went up from Galilee from the town of Nazareth to Judea, to the city of David that is called Bethlehem, because he was of the house and family of David, to be enrolled with Mary, his betrothed, who was with child.

While they were there, the time came for her to have her child, and she gave birth to her firstborn son. She wrapped him in swaddling clothes and laid him in a manger, because there was no room for them in the inn. (Luke 2:1-7)

4. The Adoration by the Magi

When Jesus was born in Bethlehem of Judea, in the days of King Herod, behold, magi from the east arrived in Jerusalem, saying, "Where is the newborn king of the Jews? We saw his star at its rising and have come to do him homage."

...And behold, the star that they had seen at its rising preceded them, until it came and stopped over the place where the child was. They were overjoyed at seeing the star, and on entering the house they saw the child with Mary his mother.

They prostrated themselves and did him homage. Then they opened their treasures and offered him gifts of gold, frankincense, and myrrh. (Matthew 2:1-2, 9b-11)

5. The Finding of Our Lord in the Temple

Each year his parents went to Jerusalem for the feast of Passover, and when he was twelve years old, they went up according to festival custom. After they had completed its days, as they were returning, the boy Jesus remained behind in Jerusalem, but his parents did not know it. Thinking that he was in the caravan, they journeyed for a day and looked for him among their relatives and acquaintances, but not finding him, they returned to Jerusalem to look for him.

After three days they found him in the temple, sitting in the midst of the teachers, listening to them and asking them questions, and all who heard him were astounded at his understanding and his answers.

When his parents saw him, they were astonished, and his mother said to him, "Son, why have you done this to us? Your father and I have been looking for you with great anxiety." And he said to them, "Why were you looking for me? Did you not know that I must be in my Father's house?" But they did not understand what he said to them. He went down with them and came to Nazareth, and was obedient to them; and his mother kept all these things in her heart. (Luke 2:41-51)

6. The Resurrection

But at daybreak on the first day of the week they took the spices they had prepared and went to the tomb. They found the stone rolled away from the tomb; but when they entered, they did not find the body of the Lord Jesus.

While they were puzzling over this, behold, two men in dazzling garments appeared to them.

They were terrified and bowed their faces to the ground. They said to them, "Why do you seek the living one among the dead? He is not here, but he has been raised. Remember what he said to you while he was still in Galilee, that the Son of Man must be handed over to sinners and be crucified, and rise on the third day." And they remembered his words. (Luke 24:1-8)

7. The Assumption of the Blessed Virgin into Heaven
and Her Coronation as Queen of Heaven

Hence the revered Mother of God, from all eternity joined in a hidden way with Jesus Christ in one and the same decree of predestination, immaculate in her conception, a most perfect virgin in her divine motherhood, the noble associate of the divine Redeemer who has won a complete triumph over sin and its consequences, finally obtained, as the supreme culmination of her privileges, that she should be preserved free from the corruption of the tomb and that, like her own Son, having overcome death, she might be taken up body and soul to the glory of heaven where, as Queen, she sits in splendor at the right hand of her Son, the immortal King of the Ages.

And so we may hope that those who meditate upon the glorious example Mary offers us may be more and more convinced of the value of a human life entirely devoted to carrying out the heavenly Father's will and to bringing good to others. Thus, while the illusory teachings of materialism and the corruption of morals that follows from these teachings threaten to extinguish the light of virtue and to ruin the lives of men by exciting discord among them, in this magnificent way all may see clearly to what a lofty goal our bodies and souls are destined.

The Apostolic Constitution Munificentissimus Deus , 41. 42. Pope Pius XII

How to Pray The Franciscan Crown

1. Using beads for the Franciscan Crown (seven decades), announce the First Mystery and pray the Our Father on the single bead just before the medallion.

2. Pray one Hail Mary for each of the ten beads. (It seems most fitting to proceed around the beads in a clockwise direction.)

3. On the single bead between the decades, announce the next Mystery and then pray the Our Father. Continue as in Step 2 for the remaining Mysteries.

4. After the last Mystery, pray one Hail Mary each on the fourth and third beads from the Cross to complete 72 years of Mary's Joy.

5. Pray the Our Father and the Glory to the Father (Gloria Patri) for the intention of the Holy Father on the 2nd bead from the Cross.

6. Pray a Hail Mary on the single bead closest to the Cross.

The Traditional Rosary

The Blessed Virgin herself told the children at Fátima to pray the Rosary every day for peace in the world and for the conversion of sinners. How can we, then, in our troubled times, fail to pray as ardently today?

The traditional Rosary has fifteen mysteries. It is prayed on a set of beads having five groups of ten beads separated by single beads, all attached to a crucifix by three additional beads and a medallion. (Each group of ten beads is called a decade.) To pray all the mysteries, one would make multiple circuits around the entire set of main beads.

In the document Rosarium Virginis Mariae (October 2002), Blessed Pope John Paul II suggested (but did not "decree") five new mysteries, the Luminous Mysteries.

The Joyful Mysteries

1. The Annunciation
2. The Visitation
3. The Nativity
4. The Presentation in the Temple
5. The Finding of Our Lord in the Temple

The Luminous Mysteries (new)

6. The Baptism in the Jordan
7. The Self-manifestation at the Wedding of Cana
8. The Proclamation of the Kingdom of God
9. The Transfiguration
10. The Institution of the Eucharist

The Sorrowful Mysteries

11. The Agony in the Garden
12. The Scourging
13. The Crowning with Thorns
14. The Carrying of the Cross
15. The Crucifixion

The Glorious Mysteries

16. The Resurrection
17. The Ascension
18. The Coming of the Holy Spirit (Pentecost)
19. The Assumption of the Blessed Virgin into Heaven
20. The Coronation of the Blessed Virgin as Queen of Heaven

Top of Page

How to Pray the Traditional Rosary

Although some persons pray all the Mysteries every day, many persons have traditionally prayed five Mysteries (making one circuit around the five decades of beads) each day according to the following schedule: the Joyful Mysteries on Mondays and Thursdays, the Sorrowful Mysteries on Tuesdays and Fridays, and the Glorious Mysteries on Wednesdays, Saturdays, and Sundays.

Where might the "mysteries of light" be inserted? If we consider that the "glorious mysteries" are said on both Saturday and Sunday, and that Saturday has always had a special Marian flavour, the second weekly meditation on the "joyful mysteries," mysteries in which Mary's presence is especially pronounced, could be moved to Saturday. Thursday would then be free for meditating on the "mysteries of light." (Rosarium Virginis Mariae).

1. Using beads for the traditional Rosary, hold the Cross in your right hand, make the Sign of the Cross, and pray the Apostles' Creed.

2. Pray the Our Father on the first single bead next to the Cross.

3. Pray a Hail Mary on each of the next three beads.

4. Pray the Glory to the Father (Gloria Patri) on the last single bead.

5. Announce the first Mystery and pray the Our Father on the medallion.

6. Pray one Hail Mary for each of the ten beads. (It seems most fitting to proceed around the beads in a clockwise direction.)

7. On the space between the last bead of the decade and the single bead between the decades, pray the Glory to the Father (Gloria Patri).

8. On the single bead between the decades, announce the next Mystery and then pray the Our Father. Continue as in Step 6 for the remaining Mysteries.

9. Pray the Hail, Holy Queen (Salve Regina) and make the Sign of the Cross to conclude.

The Prayers

The Sign of the Cross

English		Latin
In the Name of the Father and of the Son and of the Holy Spirit. Amen	(Forhead) (Mid-chest) (Left-Shoulder) (Right-Shoulder)	In Nomine Patris et Filii et Spiritui Sancti. Amen.

Apostles Creed

English

Latin

I believe in God the Father almighty creator of Heaven and Earth; and in Jesus Christ, his only son, our Lord, who was conceived by the Holy Spirit, born of the Virgin Mary, suffered under Pontius Pilate, was crucified, died, and was buried. He descended to the dead; on the third day he rose again from the dead. He ascended into Heaven, and is seated at the right hand of God, the Father Almighty. From thence he will come to judge the living and the dead. I believe in the Holy Spirit, the holy catholic Church, the communion of saints, the forgiveness of sins, the resurrection of the body, and life everlasting. Amen.

Credo in Deum, Patrem omnipotentum, creatorem coeli et terrae; et in Jesum Christum, filium ejus unicum, Dominum nostrum, qui conceptus est de Spiritu sancto, natus ex Maria Virgine, passus sub Pontio Pilato, crucifixus, mortuus, et sepultus. Descendit ad infernos; tertia die resurrexit a mortuis. Ascendit ad coelos, sedet ad dexteram Dei Patris omnipotentis. Inde venturus est judicare vivos et mortuos. Credo in Spiritum sanctum, sanctam Ecclesiam catholicam, sanctorum communionem, remissionem peccatorum, carnis resurrectionem, vitam æternam. Amen.

The Our Father

(Note the seven petitions. Pray them with due attention.)

English	Latin
Our Father, who art in Heaven, Hallowed be thy Name.(1) Thy kingdom come; (2) thy will be done (2) Give us this day our daily bread,(4) and forgive us our trespasses as we forgive those who trespass against us. (5) And lead us not into temptation (6) but deliver us from evil. Amen. (7)	Pater noster, qui es in coelis, sanctificetur Nomen tuum (1) Adveniat regnum tuum; (2) fiat voluntas tua (3) sicut in coelo et in terra. on Earth as it is in Heaven. Panem nostram quotidianum da nobis hodie, (4) et dimitte nobis debita nostra sicut et nos dimittimus debitoribus nostris. (5) Et ne nos inducas in tentationem, (6) sed libera nos a malo. Amen. (7)

The Hail Mary

English	Latin
Hail, Mary, full of grace! The Lord is with thee. Blessed art thou amongst women, and blessed is the fruit of thy womb, Jesus! Holy Mary, Mother of God, pray for us sinners now and at the hour of our death. Amen	Ave, Maria, gratia plena! Dominus tecum. Benedicta tu in mulieribus, et benedictus fructus ventris tui, Iesus! Sancta Maria, Mater Dei, ora pro nobis peccatoribus nunc et in hora mortis nostrae. Amen.

The Gloria Patri

English	Latin
Glory to the Father and to the Son and to the Holy Spirit, as it was in the beginning is now and will be for ever. Amen	Gloria Patri,et Filio, et Spiritui Sancto, sicut erat in principio, et nunc et semper, et in sæcula sæculorum. Amen.

The Salve Regina

English

Latin

Hail, holy Queen, mother of mercy; hail, our life, our sweetness, and our hope! To thee do we cry, poor banished children of Eve. To thee do we send up our sighs, mourning and weeping in this vale of tears. Turn then, most gracious advocate, thine eyes of mercy toward us, and after this exile, show us the blessed fruit of thy womb Jesus. O clement! O loving! O sweet Virgin Mary! V. Pray for us, O holy Mother of God, R. That we may be made worthy of the promises of Christ.

Salve, Regina, mater misericordiae; vita dulcedo, et spes nostra, salve, Ad te clamamus, exsules filii Evae. Ad te surpiramus, gementes et flentes in hac lacrimarum valle. Eia ergo, advocata nostra, illos tuos misericordes oculos ad nos converte; Et Jesum, benedictum fructum ventris tui, nobis post hoc exsilium ostende. O clemens! O pia! O dulcis Virgo Maria! V. Ora pro nobis, Sancta Dei Genetrix, R. Ut digni efficiamur promissionibus Christi.

Top of Page

Optional Prayers

The Prayer to Saint Joseph

In 1889, Pope Leo XIII wrote in Quamquam pluries, "We prescribe that during the whole month of October, at the recitation of the Rosary, for which We have already legislated, a prayer to St. Joseph be added, the formula of which will be sent with this letter, and that this custom should be repeated every year."

English

Latin

Unto you, O blessed Joseph, do we fly in our tribulation, and having implored the help of your most holy Spouse, we confidently invoke your patronage also. By that affection that unites you to the immaculate Virgin Mother of God and by your fatherly love with which you embraced the Child Jesus, we humbly beg you to graciously regard the inheritance which Jesus Christ has purchased by his Blood, and with your power and labor to aid us in our necessities. O most watchful Guardian of the Holy Family, defend the chosen children of Jesus Christ; O most loving father, ward off from us every contagion of error and corrupting influence; O our most mighty protector, be propitious to us and from heaven assist us in our struggle with the power of darkness; and, as once you rescued the Child Jesus from deadly peril, so now protect God’s Holy Church from the snares of the enemy and from all adversity; shield, too, each one of us by your constant protection, so that, supported by your example and your aid, we may be able to live in holiness, to die piously, and to obtain everlasting joy in heaven. Amen.

Ad te beate Ioseph, in tribulatione nostra confugimus, atque, implorato Sponsae tuae sanctissimae auxilio, patrocinium quoque tuum fidenter exposcimus. Per eam, quaesumus quae te cum immaculata Virgine Dei Genetrice coniunxit, caritatem, perque paternum, quo Puerum Iesum amplexus es, amorem, supplices deprecamur, ut ad hereditatem, quam Iesus Christus acquisivit Sanguine suo, benignus respicias, ac necessitatibus nostris tua virtute et ope succurras. Tuere, o Custos providentissime divinae Familiae, Iesu Christi sobolem electam; prohibe a nobis, amantissime Pater, omnem errorum ac corruptelarum luem; propitius nobis, sospitator noster fortissime, in hoc cum potestate tenebrarum certamine e caelo adesto; et sicut olim Puerum Iesum e summo eripuisti vitae discrimine, ita nunc Ecclesiam sanctam Dei ab hostilibus insidiis atque ab omni adversitate defende: nosque singulos perpetuo tege patrocinio, ut ad tui exemplar et ope tua suffulti, sancte vivere, pie emori, sempiternamque in caelis beatitudinem assequi possimus. Amen.

The Fátima Prayer

In 1917, the children of Fátima reported that Our Lady told them to add this prayer to the Rosary, after each decade, following the Gloria Patri. (The original is in Portuguese.)

English	Portuguese
O my Jesus, forgive us our sins; save us from the fires of Hell; lead all souls to heaven, especially those who have most need of Thy mercy.	O meu Jesus, perdoai-nos e livrai nos do fogo do inferno; levai as alminhas todas para o Céu, principalmente aquelas que mais precisarem.